bez czarny (sambucus nigra)

Bez czarny zwany również również lekarskim jest krzewem pospolitym i często spotykanym zwłaszcza na przydrożach, przy domach, polnych chatach, na obrzeżach rzek i lasów w całym kraju. roślina ma wiele czarnych jagód zebranych w baldachim. Jest stosowana w lecznictwie jako środek napotny, przeciwgorączkowy jak również w chorobach nerek i chorobach reumatycznych. Owoce, najlepiej w postaci powideł regulują układ trawienny i działają przeciwbiegunkowo, odwar zaś pomaga przy migrenach i łagodzi bóle . Owoce bzu można przetwarzać na soki, kompoty, powidła - w tym celu należy zrywać całe baldachimy zdrowych i dojrzałych owoców (zielone owoce mogą być trujące), następnie dokładnie przepłukać pod wodą i dopiero oddzielać owoce od szypułek. Kwiatostany bzu można zapiekać w cieście jak placuszki, a suszone dodane do herbatki podnoszą walory smakowe i zapachowe. Można też robić z bzu wino jednak osobiście nie robiłam - gdzieś wyczytałam że przetwory alkoholowe z bzu są trujące (pewnie chodzi o nalewki) - za to bardzo serdecznie polecam sok z bzu i róży bardzo smaczny, pachnący i zdrowy. Bez jest również bardzo cennym kosmetykiem - wystarczy do kąpieli wsypać dwie garście kwiatków świerzych lub suszonych a skóra staje się bardzo delikatna i odprężona.
Kuzynem bzu czarnego jest dziki bez hebd który jest trujący, odróżnić go można jednak łatwo po skierowanych ku górze baldachimach podczas gdy bez lekarski ma wiechy skierowane ku dołowi.